22/05/2023

O impulso macroeconómico en Europa está decepcionando, lastrado pola preocupante diverxencia entre a robusta actividade do sector dos servizos e a intensa desaceleración na actividade industrial. Isto último importa máis en Europa ca noutras rexións, debido á maior dependencia das súas principais economías, como Alemaña, do sector manufactureiro. Á outra beira do atlántico, a temida desaceleración económica nos Estados Unidos non dá sinais de estar collendo forma e a actividade está a resistir bastante ben. Os datos da última semana tenderon a sorprender á alza, especialmente no que atinxe ao mercado laboral. Entre tanto, o consumidor continúa gastando e, a diferenza da China e de Europa, a produción industrial repuntou con claridade en abril. Desde logo, os maiores tipos de xuro e o endurecemento das condicións crediticias por parte dos bancos rexionais deberían comezar a pesar cada vez máis sobre o crecemento e o emprego nos próximos trimestres, pero os sinais máis recentes avalan a sorprendente resistencia da economía estadounidense.

No ámbito da política monetaria, os sólidos datos macroeconómicos publicados, certa relaxación nas tensións que afectan aos bancos rexionais e os comentarios agresivos de varios membros da Fed deixaron entrever ao mercado a posibilidade de que se puidese producir unha nova subida de tipos en xuño. Así, algúns integrantes do FOMC, como Harker, Bowman, Mester e Barkin, expresaron vontade de consideraren aumentos adicionais de tipos. Goolsbee e Bullard tamén se preguntaron se a actual política monetaria é suficientemente restritiva. Logan, da Fed de Dallas, dixo a semana pasada que unha suba en xuño constituía o seu escenario base. Pola súa parte, os comentarios do presidente Powell foron interpretados polo mercado como contrarios a unha nova suba dos tipos. En resumo, aumentaron as probabilidades dun novo axuste dos tipos á alza na reunión da Fed de xuño, aínda que o escenario de pausa continúa sendo a nosa principal expectativa. Por último, a presidenta do BCE, Christine Lagarde, indicou que o crecemento dos prezos estaba mostrando signos de desaceleración e destacou que o BCE está comezando a notar o efecto das súas medidas, pero agregou que se necesitaban tipos de xuro altos durante un período de tempo prolongado.

Se a secretaria do Tesouro, Janet Yellen, está no certo, o Goberno estadounidense quedará sen diñeiro para cumprir coas súas obrigas a partir do 1 de xuño, a chamada “data X”. Faltan menos de dúas semanas e non se chegou a un acordo á hora de escribir estas liñas. No entanto, os mercados financeiros estiveron sorprendentemente tranquilos, en contraste co período previo á crise de teito da débeda de 2011.

Os investidores dan por feito o acordo e consideran que non hai necesidade de preocuparse, pero o certo é que a volatilidade podería aumentar perfectamente a medida que nos achegamos á temida data. Mesmo se se chega a un acordo entre o presidente Biden e o líder do Congreso McCarthy, non podemos descartar accidentes cunha data límite tan axustada. Se as negociacións se prolongan ata o último minuto, o nerviosismo dos mercados está garantido.

Paralelamente ás negociacións relacionadas con este asunto, o mercado seguirá moi pendente da evolución dos prezos. Así, prestarase especial atención ao deflactor do consumo privado do mes de abril, que mostrará pouco ou ningún progreso no proceso de desinflación. Do mesmo modo, a lectura final de maio das expectativas de inflación a longo prazo da Universidade de Michigan terá que confirmar se a repunta que mostrou a estimación preliminar se pode manter. A atención tamén se centrará nas actas da reunión do FOMC do día 2 de maio, en que esperamos que se reforce a probabilidade de pausa no proceso de axuste da institución. En Europa, os PMI preliminares de maio poderían mostrar os primeiros indicios dunha desaceleración económica máis ampla, impulsada pola persistente contracción da actividade manufactureira e uns servizos menos expansivos.

Mentres tanto, os activos de risco viviron unha das mellores semanas dos últimos meses. Non obstante, é evidente que o contexto de riscos continúa a ser complexo, polo tanto, estaremos moi atentos á evolución dos acontecementos para tomar as accións necesarias se se acaba complicando o escenario.