24/06/2024

En xeral, a semana foi positiva para os mercados bolsistas mundiais, que se anotaron a súa terceira ganancia semanal consecutiva.

A novidade máis significativa respecto das dinámicas bolsistas das últimas semanas foi o paso atrás das accións tecnolóxicas. A empresa Envidia, que se convertera na sesión do pasado martes na compañía máis valiosa do mundo, sufriu unha caída próxima ao sete por cento nas últimas dúas sesións da semana. O mesmo camiño seguiu Apple, cun retroceso bolsista superior ao tres por cento.

O tamaño destes xigantes é xa tan extremo que os riscos de corrección se maximizan. A febre pola intelixencia artificial podería chegar a implicar valoracións absurdas para as empresas máis expostas a esta tecnoloxía. Porén, o índice SP cincocentos apenas retrocedeu cincuenta puntos desde os seus máximos históricos intradiarios de 5.505 puntos, xa que outros xigantes como Alfabet ou Amazon compensaron a debilidade de Envidia e Appel. O mercado americano viuse moi afectado por factores técnicos. Isto é, o encontro dun mercado sobrecomprado cunha importante resistencia técnica, foi suficiente para frear o apetito polo risco.

A parte positiva de todo isto foi a maior amplitude do mercado. Así, tras once sesións consecutivas en que o SP 500 mellorou o rendemento do índice equiponderado, en que todas as empresas pesan exactamente dúas décimas do total, a última semana deixounos o comportamento contrario e levamos tres sesións consecutivas de mellor desempeño do índice equiponderado. Do mesmo xeito, a semana tivo un claro nesgo a favor do estilo de investimento valor, tras varias semanas de hexemonía do estilo crecemento.

Desde un punto de vista sectorial, as empresas financeiras e de consumo discrecional foron as gañadoras da semana bolsista estadounidense, que nos deixou debilidade nos sectores eléctrico e inmobiliario.

As bolsas europeas, pola súa banda, repuntaron no cómputo semanal, aínda que os principais índices seguen en niveis claramente inferiores aos vixentes antes das eleccións ao Parlamento Europeo. Non é probable unha recuperación completa, porque a inestabilidade política podería manterse elevada a curto prazo. Deste xeito, a presidencia de Macron probablemente se manterá debilitada tras as eleccións lexislativas, que deixarán un parlamento dividido, con maior peso dos extremos políticos. Isto abre a porta a un enfrontamento entre o goberno francés e a Unión Europea polo déficit público, aínda que a experiencia italiana de dous mil dezaoito, ou a moderación das mensaxes de Le Pen, limitan os riscos neste sentido.

O sector financeiro foi o gañador da semana bolsista europea, que nos deixou debilidade nas empresas inmobiliarias e de consumo estable. Os mercados bolsistas de Francia e Italia mostraron unha mellor evolución relativa.

No que á evolución da renda fixa se refire, as rendibilidades da débeda pública dos Estados Unidos e de Alemaña seguiron unha evolución lateral, tras os recortes da semana anterior. Sen referencias de primeira liña, máis alá das reunións de política monetaria dos bancos centrais de Suíza, Reino Unido e Noruega, impúxose a consolidación.

Con respecto á última semana de xuño que acabamos de comezar, cremos que os sinais macroeconómicos seguirán apuntando ao escenario de desaceleración suave que prognosticamos, en que a inflación irá retornando aos poucos cara aos obxectivos dos bancos centrais, manterase soportada a actividade económica mundial e comezarán os procesos de flexibilización monetaria na maior parte das xeografías.

Este contexto resulta propicio para os mercados financeiros mundiais, tanto de renda fixa coma de renda variable, polo que mantemos sen cambios o posicionamento nas nosas carteiras.