01/07/2024

O asesor de Bill Clinton, James Carville, cuñou unha famosa frase durante a exitosa campaña presidencial de 1992. «É a economía, estúpido». Carville referíase a que a marcha da economía inflúe no ánimo do votante, para ben ou para mal.

Porén, unha xeración despois, este dito parece que xa non é certo. Se as variables económicas como o crecemento e o emprego fosen o máis importante para os votantes, o actual presidente estadounidense debería ter unha cómoda vantaxe nas enquisas. Do mesmo xeito, un desemprego en mínimos históricos en Europa impediría o actual afastamento dos votantes europeos do centro político.

O predominio da economía como factor decisivo nas eleccións parece que deu paso ao contrario. Agora, coa crecente sensación de moitos electores de que os políticos se afastan dos seus problemas reais, son as eleccións as que afectan á economía, non ao contrario.

Concluída a primeira volta das eleccións francesas, os resultados coincidiron coas enquisas e o partido Agrupación Nacional de Le Pen foi o claro gañador. No entanto, os mercados valoraron positivamente os resultados, que fan menos probable unha maioría absoluta, nin para os partidos da dereita nin para os da esquerda. Nestes momentos, o escenario máis probable é o dun parlamento sen maioría absoluta, cun goberno débil ou mesmo sen posibilidade de formar goberno.

Á outra beira do canal da Mancha, as eleccións xerais do Reino Unido terán lugar o vindeiro xoves. A diferenza de Francia, o resultado parece moito menos incerto. As enquisas e as proxeccións de escanos suxiren que os laboristas gañarán unha cómoda maioría e poderán formar goberno. A axenda política laborista centrarase na prudencia fiscal e nun maior aliñamento coa Unión Europea.

Nos Estados Unidos, o crucial primeiro debate presidencial televisivo entre Biden e Trump reavivou as preocupacións sobre a idade do presidente e a súa aptitude para o cargo. O pobre desempeño de Biden no debate intensificou as dúbidas sobre se finalmente será o candidato demócrata nas eleccións do 5 de novembro. Algúns líderes do partido azul pediron xa a Biden que renuncie á candidatura, por tanto, os mercados van están moi atentos á evolución dos acontecementos nas próximas semanas.

De volta no Vello Continente, os efectos da incerteza política xa están a se deixar notar nas enquisas de confianza. Tras a importante caída dos PMI preliminares de xuño na eurozona, o indicador de confianza económica da Comisión Europa tamén caeu levemente na semana pasada. Da mesma maneira, a importante enquisa IFO de clima empresarial de Alemaña seguiu o mesmo camiño, arrastrada polo sector manufactureiro e o compoñente de expectativas.

Por outra parte, os indicadores macroeconómicos publicados nos Estados Unidos foron consistentes cunha economía que perde impulso, aínda que sen dar sinais de desaceleración alarmantes. Así, o consumo persoal do primeiro trimestre foi revisado á baixa, mentres se deteriorou o investimento empresarial no mes de maio e o total de solicitantes de subsidios por desemprego alcanzou máximos que non se vían desde o ano 2021. Os gastos persoais tamén quedaron por debaixo do esperado, o que alimenta a expectativa dunha maior cautela do consumidor.

Acabamos coas lecturas de inflación que se publicaron o venres a ambos os lados do Atlántico. Como era de esperar, o deflactor do consumo privado do mes de maio nos Estados Unidos mostrou un modesto crecemento. O indicador subxacente subiu só un 0,08% mensual, tras o 0,26% de abril. Con este dato, é probable que a Reserva Federal gañase confianza en que a inflación se dirixe aos seus obxectivos do 2%, o que abre a porta á primeira baixada de tipos no mes de setembro.

En Europa, os datos preliminares de inflación de xuño publicados para Francia, España e Italia estiveron en liña coas expectativas do consenso. Sobre a base destas publicacións e das proxeccións para a inflación alemá, é probable que o IPC para o conxunto da eurozona retome a súa tendencia á baixa no mes de xuño.