05/02/2024

Se a fortaleza económica estadounidense non permite que a Reserva Federal se relaxe e se xa na conferencia de prensa posterior á reunión do 31 de xaneiro Powell o manifestou con claridade, os datos de emprego do pasado venres viñeron confirmar estas expectativas. Non só iso: a solidez do mercado de traballo superou sobradamente mesmo as expectativas máis optimistas. Así, creáronse un total de 353.000 novas nóminas, case o dobre do prognóstico do consenso, mentres que as cifras de decembro foron revisadas substancialmente. Ao mesmo tempo, a taxa de desemprego baixou de forma adicional e pasou do 3,74% ao 3,66%, cando se estimara unha repunta ata o 3,80%. Ademais, os salarios medios por hora traballada disparáronse ata o 4,5% interanual, moi por riba do 4,1% previsto polos expertos.

A conclusión destes datos é que a moi esperada desaceleración da economía estadounidense terá que esperar e que aumenta a probabilidade dun escenario económico que se deu en chamar “Non aterraxe”. Neste contexto, a economía americana non acabaría de perder forza e mesmo se podería acelerar nos próximos trimestres. Naturalmente, isto formula a pregunta de se a desinflación dos últimos seis meses pode continuar.

No curto prazo, é posible, tendo en conta o grande incremento da produtividade que se volveu pór de manifesto no cuarto trimestre de 2023, da esperable comprensión das marxes empresariais e por algunha mellora adicional polo lado da oferta enerxética. No entanto, é evidente que se pon en perigo a converxencia continua da inflación cara ao obxectivo, debido á gran fortaleza da demanda interna.

Obviamente, o escenario económico de “Non aterraxe” é positivo para os mercados de renda variable, xa que permite unha mellor evolución dos beneficios empresariais. Neste sentido, as bolsas mundiais estenderon o seu movemento alcista por cuarta semana consecutiva e pecharon con subas do 1% de media.

Nos Estados Unidos, a semana foi moi convulsa, aínda que os mercados bolsistas pecharon con alzas levemente superiores ao 1%. Os investidores tiveron que lidar con algunhas sorpresas negativas nos resultados, coas novas tensións sobre os bancos rexionais e cun Powell que rexeitou a posibilidade dun recorte de tipos en marzo.

Porén, os sólidos datos económicos americanos e os bos resultados de Amazon e Meta compensaron sobradamente as incertezas anteriores. Desta maneira, tanto o S&P 500 como o Dow Jones de industriais e o Nasdaq 100 terminaron a semana marcando novos máximos históricos. En todo caso, a aposta polos Sete Magníficos xa non parece tan segura. A décimo terceira ganancia en 14 semanas para o Nasdaq 100 enmascarou reaccións tremendamente diverxentes nas accións dos pesos pesados tecnolóxicos.

Canto aos mercados de renda variable europeos, tamén estenderon a súa inercia alcista nos últimos días e o Eurostoxx 50 pechou a segunda semana consecutiva á alza, a pesar de que a inflación de xaneiro na eurozona quedou algo por riba das expectativas do consenso.

Despois da publicación dos sorprendentes datos de emprego do mes de xaneiro, o consenso do mercado xa non espera unha baixada de tipos por parte da Fed en marzo, algo que se presupuña cun altísimo grao de probabilidade. Agora espérase que a primeira baixada de tipos chegue no mes de maio e que a traxectoria de normalización sexa máis lenta do esperado. Certamente, a Reserva Federal debe considerar as súas opcións de política monetaria cos datos de que dispón e a asombrosa resistencia que está a demostrar a economía estadounidense non avala que a primeira baixada de tipos estea próxima. De feito, os datos que teñen actualmente as autoridades monetarias suxiren que a economía está acelerando.

O presidente da Reserva Federal, Jerome Powell, demostrou que en condicións de incerteza prefire actuar lentamente á hora de fixar a política monetaria, polo tanto, se se mantén a fortaleza da actividade nas próximas semanas, a Fed non baixará os tipos de xuro en marzo.

Isto non muda a nosa expectativa para o conxunto do exercicio 2024: a narrativa da aterraxe económica suave segue parecendo a máis probable, aínda que gañou forza recentemente o escenario de “Non aterraxe”, no que a renda variable tería previsiblemente un mellor desempeño relativo fronte á renda fixa.

En ambos os escenarios, porén, as dúas clases de activo terían un bo comportamento no conxunto do exercicio, de modo que non vemos motivos para mudar o posicionamento construtivo que manteñen as nosas carteiras.