14/10/2024

Hai seis meses, a cuarta sorpresa á alza consecutiva do IPC nos Estados Unidos levou os mercados a presuporen menos de 50 puntos básicos de recortes de tipos da Fed para todo 2024.  Aínda que as expectativas para a traxectoria de tipos do BCE tamén sufriron daquela un axuste á baixa, foi claramente de inferior magnitude e os investidores empezaron a sospeitar que o BCE recortaría con maior intensidade que a Reserva Federal, dado o diferencial nas condicións macroeconómicas entre as dúas áreas xeográficas.

Porén, durante o verán, mudaron as tornas cando a inflación estadounidense se desacelerou e os mercados apreciaron un cambio na comunicación da Fed, que se fixo evidente no simposio de Jackson Hole, cando Powell se referiu aos riscos sobre o mercado laboral americano. A partir dese momento, os investidores comezaron a dar por feito un proceso de flexibilización máis rápido por parte do banco central americano, que desembocou no recorte de 50 puntos básicos na reunión de setembro. Actualmente, os riscos á baixa para a economía estadounidense parece que se moderaron e, ao mesmo tempo, evidenciáronse os problemas que terá a zona do euro para conseguir unha recuperación económica significativa. En consecuencia, os mercados volven considerar que o BCE vai baixar os tipos de xuro a máis velocidade que a Reserva Federal.

Nestas condicións, esta semana debería confirmarse un xiro do BCE a unha postura máis laxa e espérase un recorte de 25 puntos básicos nos tipos de xuro. Aínda que o Consello de Goberno podería ter certa preferencia por movementos trimestrais nas taxas, a recente deterioración dos datos macroeconómicos proporcionou un sinal suficientemente forte como para obrigalo a adoptar unha traxectoria de baixada de tipos máis rápida. A inflación tamén apoia esta decisión, xa que está nestes momentos por debaixo do obxectivo do 2% do BCE por primeira vez desde o ano 2021 e as presións subxacentes sobre os prezos tamén están a diminuír. Igualmente, tamén parece probable que ao recorte de tipos de outubro o siga outro no mes de decembro.

En contraste, parece cada vez máis claro que na próxima reunión da Fed se desacelerará o ritmo de axuste e que se recortarán os tipos 25 puntos básicos, desde os 50 da reunión de setembro. O motivo é claro: os datos que imos coñecendo avalan que a economía estadounidense segue a mostrar moita solidez. Do mesmo xeito, as comunicacións dos distintos membros da Reserva Federal insisten en que os riscos se manteñen equilibrados e que é probable que os futuros recortes sexan máis graduais.

Como vimos, estes cambios son coherentes cos distintos contextos macroeconómicos. Nos Estados Unidos, tras os fortes datos de emprego de setembro, houbo outra sorpresa á alza, agora na inflación. O IPC subxacente aumentou un 0,31% mensual, impulsado sorprendentemente polos prezos dos bens básicos, mentres que a inflación dos servizos básicos se desacelerou modestamente. Esta lectura resalta que persisten os riscos alcistas para a inflación. Por outra parte, as solicitudes semanais de subsidios por desemprego disparáronse, aínda que a suba se concentrou nos estados afectados polo furacán Helene, o que reduce a probabilidade de que a debilidade da semana pasada sexa indicativa dunha deterioración fundamental nas condicións laborais.

Entre tanto, na eurozona, os indicadores de actividade dos últimos días apuntan, no mellor dos casos, a un crecemento débil. Desta forma, as vendas retallistas de agosto mantivéronse en niveis mediocres, o que indica que persiste a debilidade nas cifras de consumo. Ao mesmo tempo, os pedidos de fábrica alemáns continuaron despregando a súa tendencia á baixa.

En definitiva, nestes momentos parece que o BCE vai baixar os tipos de xuro con maior velocidade que a Reserva Federal, o que se está reflectindo nunha maior debilidade do euro fronte ao dólar. Que se manteñan estas expectativas dependerá dos datos macroeconómicos que se vaian publicando en ambas as áreas xeográficas.