21/10/2024

Non hai ningunha dúbida de que o último trimestre do ano foi bo ata agora. Aínda que o estímulo económico na China e a futura flexibilización monetaria do BCE seguen sendo algo incertos, estes aspectos vense contrarrestados polos datos estadounidenses, que seguen apuntando a unha extraordinaria resistencia económica á outra beira do Atlántico. As vendas retallistas de setembro, publicadas nesta semana, foron un bo exemplo.

Coa idea da aterraxe suave e as grandes esperanzas dun futuro brillante impulsado pola intelixencia artificial, os mercados de accións mundiais conseguiron novas ganancias semanais e o índice S&P 500 volveu atinxir cotas históricas. Pola súa parte, a volatilidade implícita dos mercados de renda variable, que se mantivera en niveis relativamente altos desde as turbulencias do mes de agosto, relaxouse con maior claridade, mentres que os diferenciais de crédito de máis calidade caeron ao nivel máis baixo en case 20 anos. Os prezos do petróleo caeron estrepitosamente tras a noticia de que Israel non atacaría as instalacións nucleares ou petroleiras iranianas, o que, ademais, deu lugar a un axuste á baixa nas expectativas de inflación mundiais.

Vai durar esta marabillosa calma? Aínda que é posible, debemos albergar certas dúbidas. Temos ao virar da esquina as eleccións presidenciais estadounidenses, e a forte apreciación do dólar das últimas semanas é indicativa de que os investidores non están ignorando por completo esta data tan importante do mes de novembro. Ademais, tamén se aproximan outros importantes acontecementos, como as eleccións no Xapón na próxima fin de semana, o esperado orzamento do Reino Unido e as reunións do comité permanente da Asemblea Popular Nacional e do Politburó da China a finais de outubro ou principios de novembro. Polo tanto, a volatilidade podería repuntar significativamente en resposta a estas cruciais citas ou á aínda descoñecida resposta militar de Israel ao ataque con mísiles por parte de Irán.

Entre tanto, ao repasarmos os acontecementos da última semana, a esperada comparecencia do ministro de finanzas chinés, na que os investidores estimaban que por fin se poderían dar detalles e cifras dos estímulos anunciados, foi frustrante, xa que eses detalles non chegaron. Do mesmo xeito, máis adiante na semana, o Ministerio de Vivenda chinés anunciou máis apoio financeiro a proxectos de vivendas inacabados. Non obstante, os valores inmobiliarios na China non reaccionaron en positivo a estes anuncios, ao estimaren que non abordan os problemas estruturais de exceso de oferta.

En xeral, baixaron as expectativas de que esteamos ante un estímulo fiscal de grandes proporcións e parece máis probable que as medidas que terminen anunciándose sexan dunha magnitude moderada. Así mesmo, a linguaxe utilizada polos funcionarios non fai pensar que o estímulo vaia incluír apoio directo ao consumo. Mentres, aínda que os datos de actividade de setembro saíron por riba do esperado, non mudan no substancial o escenario de fondo da economía do xigante asiático, que se ve sometida a unha significativa debilidade do consumidor, pola incerteza do panorama económico e pola súa elevada exposición ao mercado inmobiliario.

No ámbito dos bancos centrais, as autoridades monetarias europeas están empezando a dar un xiro á súa política monetaria, en resposta ao lamentable escenario de actividade. Como se esperaba, o Banco Central Europeo acometeu o segundo recorte consecutivo de 25 puntos básicos, tras observar sorpresas negativas nos datos de actividade e inflación. Porén, como tamén se esperaba, a mensaxe para o futuro non cambiou, o que implica que non hai un compromiso previo para as reunións posteriores. Na actualidade, o consenso estima un novo recorte en decembro, aínda que se conta con certa probabilidade de que o BCE acelere ata os 50 puntos básicos nesa reunión. O fluxo de datos macroeconómicos entrantes será crítico para poder reforzar ou descartar esta posibilidade.

No pasado xoves, o IPC final de setembro na eurozona foi revisado á baixa ata o 1,7% interanual e os detalles suxiren que a inflación subxacente dos servizos finalmente está a diminuír. Do mesmo modo, o Banco de Inglaterra tamén podería acelerar o ritmo de recortes, tras a recente evolución da inflación e os sinais de moderación salarial.

En cambio, os datos publicados nos Estados Unidos seguen dando marxe á Reserva Federal para ir máis amodo, reducindo o ritmo de baixada de tipos a 25 puntos básicos en novembro e mesmo saltando algunha reunión máis adiante. En efecto, as vendas retallistas de setembro apuntan a que o crecemento americano se podería acelerar no terceiro trimestre, ata niveis próximos ao 3,5% en taxa anual e cun forte efecto de arrastre para o cuarto trimestre. Ademais, estes datos reforzan a visión de que o consumidor estadounidense continúa a ser un gran soporte para o crecemento do país, axudado por uns fundamentos que seguen sendo moi favorables en termos agregados.