26/02/2024

A gran protagonista da semana, sen ningunha dúbida, foi a empresa Nvidia que, unha vez máis, superou amplamente as expectativas do consenso e volveu demostrar que se mantén como o grande expoñente mundial da IA. A capitalización bolsista de Nvidia aumentou en máis de 700.000 millóns de dólares no que levamos de 2024, o que eleva a súa valoración a preto de dous billóns de dólares.

Así, as boas noticias empresariais volveron impulsar os índices bolsistas estadounidenses a novos máximos históricos, tras a pausa da semana anterior. O índice S&P pechou preto dos 5.100 puntos xa que, agora mesmo, ninguén se pode permitir o luxo de perder a festa da IA. A parte negativa, por suposto, é que a amplitude do movemento séguese limitando a unha presa de grandes compañías tecnolóxicas. A presión para que os xestores de fondos se sumen á inercia alcista dos Sete Magníficos é cada vez maior e a inutilidade das posicións curtas neste grupo de accións levou a que a súa meteórica repunta non viñese acompañada dun aumento das apostas baixistas. De feito, a porcentaxe de accións en préstamo deste grupo de compañías limítase ao 1% do total, os seus niveis máis baixos desde o ano 2015. Mentres tanto, menos do 70% das accións do mercado estadounidense pecharon a semana con alzas, aínda que o S&P 500 pechou con subas semanais do 1,7%.

En Europa, o optimismo investidor viuse impulsado por uns mellores indicadores adiantados e as bolsas pecharon con subas superiores ao 2% en termo medio, maiores nos mercados da periferia. O índice Eurostoxx 50 pechou marcando novos máximos desde o ano 2001, mentres que o Stoxx 600 puido por fin, superar os seus anteriores máximos históricos de xaneiro de 2022. Os sectores de consumo discrecional, industrial e financeiro alzáronse co podio bolsista europeo, mentres que as empresas de consumo estable e enerxía mostraron debilidade no cómputo semanal.

Mención especial merece o desempeño do mercado xaponés, a pesar de permanecer cerrado por festivo na sesión do venres: despois de case 9.000 sesións bolsistas, o índice Nikkei 225 conseguiu superar os seus anteriores máximos históricos, que se remontaban ao mes de decembro de 1989. Nos últimos 12 meses, o índice xaponés experimentou unha revalorización do 44%, grazas á expectativa de que o país pode estar por fin saíndo da súa espiral deflacionista e das melloras no goberno corporativo das súas empresas.

No plano macroeconómico, a maior incerteza sobre a inflación fai que as próximas cifras de prezos xeren moita expectación. Neste sentido, as cifras preliminares do IPC de febreiro na eurozona e o deflactor do consumo primado de xaneiro nos Estados Unidos, serán as citas fundamentais da semana. Tamén recibiremos os datos de ingresos e gastos persoais de xaneiro, que deberían mostrar unha significativa fortaleza nos ingresos e unha maior estabilidade nos gastos, tras os excesos de consumo propio da tempada do Nadal e un mal tempo xeneralizado que mantivo a xente nas súas casas. Mentres tanto, o ISM manufactureiro achegaríase á cota dos 50,0 puntos, despois de pasar 15 meses consecutivos en territorio contractivo. En Europa, é probable que a inflación volva dar lecturas positivas, tras a relativa sorpresa alcista do mes anterior. Todos os compoñentes, excluíndo a enerxía, deberían contribuír a esta desinflación xeral, e os servizos desacelerarán por primeira vez en tres meses. O BCE, porén, seguirá insistindo en que necesita máis evidencia de moderación dos prezos antes de iniciar o seu proceso de flexibilización monetaria.

Mentres tanto, temos os índices bolsistas en máximos históricos e cunha elevada sobrecompra técnica, que aumenta o risco de correccións no curto prazo. Non obstante, é probable que as devanditas correccións volvan ser compradas polos investidores, na medida en que non cambie a actual narrativa de aterraxe económica suave e que se manteña o auxe investidor relacionado coa IA, algo que esperamos. Mantemos, polo tanto, o noso posicionamento favorable aos activos de renda fixa e renda variable unha semana máis.

Un factor de risco adicional sumarase ao escenario xeral nos próximos días: se os líderes demócratas e republicanos non se poden pór de acordo, o 1 de marzo comezará un peche parcial do goberno estadounidense, que podería estenderse adicionalmente a partir do 8 de marzo. Neste sentido, convén lembrar que a axencia Moody's, a única importante que aínda mantén unha cualificación AAA para a débeda soberana americana, colocou os Estados Unidos baixo vixilancia crediticia negativa o outono pasado, en parte debido á intensa polarización política. Aínda que un peche da Administración podería ter un impacto negativo a curto prazo na economía estadounidense, sería moito máis importante a perda do rating de Moody’s, que podería elevar o custo de financiamento do Tesouro e frear o crecemento económico do país.