2023/08/18

Azken asteetan, udako ekaitz batek jo ditu munduko finantza-merkatuak. Abuztuan errenta finkoko eta errenta aldakorreko aktiboen ahultasuna azaltzen duten funtsezko bi faktore daude: alde batetik, Estatu Batuetan argitaratutako datu makroekonomikoek (txikizkako salmentak, enplegua, ekoizpen industriala eta higiezinen merkatua) inbertitzaileak konbentzitu dituzte Fedek metatutako tasen igoerek ezer gutxi egin dutela, oraingoz, Estatu Batuetako jarduera ekonomikoa geldiarazteko; beraz, baliteke moneta-doikuntza handiagoa behar izatea inflazioa epe luzeko helburuetara eramateko.

Horrek zor publikoaren errentagarritasunen goranzko joera globala ekarri du, aurreko gehienezkoak gainditzea ere lortu dutenak, eta azken 15 urteetako mailarik altuenetan daude orain. Fenomeno horretara lagundu dute, halaber, Fitch kalifikazio-agentziak Estatu Batuetako zorraren kreditu-kalitatea jaisteko egindako mehatxuak, Erresuma Batuko inflazioan izandako ezusteko positiboak eta Japoniako Altxorraren bonuen enkante batean jasotako eskari etsigarriak. Jakina, interes-tasen igoerak zuzenean zigortu ditu bonuen merkatuak, baina eragin kaltegarria izan du munduko burtsetan, bereziki interes-tasekiko oso sentikorrak diren sektore batzuetan, teknologikoan, esaterako.

Bestalde, Txinako datu ekonomikoek okerrera egin dute, eta Asiako erraldoiaren higiezinen merkatuarekin lotutako ziurgabetasunak berpiztu egin dira. Ondorioz, presioa areagotu da bi hilabetez jarraian burtsa-igoera handiak izatetik zetozen inbertitzaileengan. Ironikoki, Txinako datu makroekonomiko ahulak batez ere Europako burtsa-merkatuei eragiten dieten berri txartzat jotzen dira, eta Estatu Batuetako datu ekonomiko onak ere negatiboki hartzen dira, Erreserba Federalak interes-tasak modu osagarrian igotzeko probabilitatea handitzen dutelako.

Funtsezko bi faktore horiei beste elementu tekniko batzuk gehitu behar zaizkie, hala nola abuztuko likidezia urria, duela aste batzuetako podcastean ere ohartarazi genuena, urteko sasoi honetan errenta aldakorreko merkatuetarako egokia ez den urtarokotasuna, eta ekainean eta uztailean pilatutako gainerosketa tekniko handia. Azken batean, elementu horiek guztiek finantza-merkatuetan udako ekaitz bat sortzen lagundu dute, abuztuan hain ohikoa dena.

Hona iritsita, beharrezkoa da azken gertaerak aztertzea, erosteko aukera berri baten aurrean gauden edo, ordea, datozen hilabeteetan atzerapen garrantzitsuenen atarian gauden argitzeko. Alde positiboa, jakina, zera da, duela aste batzuk antzeman genuen onarpena erabat desagertu dela, eta badirudi inbertitzaileak zehaztasun handiagoz deskontatzen ari direla egungo arriskuko ingurunea.

Jackson Hole udalerrian bankari zentralen urteko bilera erabakigarriaren zain, non munduko moneta-agintarien mezua sakon aztertu ahal izango dugun, argi dago desinflazioko prozesuak (motela, irregularra eta latza izan arren) aurrera jarraitzen duela herrialde garatuetan. Banku zentralek badakite moneta-politika atzerapen handiarekin dabilela, eta denbora asko behar izan dezake benetako jarduera ekonomikoan guztiz islatzeko. Gainera, Erreserba Federalak, funtsezko erreferentea dena zalantzarik gabe, agindu dualari eusten dio, eta jarduera ekonomikoa eta enplegua ere bermatu behar ditu.

Horregatik, ez dugu uste funtsean aldatuko denik Fedek bere moneta-politikari dagokionez duen joera, nahiz eta azken aldiko datu ekonomikoak indartsuak izan. Uste dugu, beraz, Powellen mezua inflazioaren aurkako borrokan irmotasuna izaten jarraitzea izango dela baina, aldi berean, prezioak epe luzerako helburuetara eramateko orain arte lortu diren aurrerapenak bermatuko dituela.

Beste alde batetik, Txinako jarduera ekonomikoari buruzko ziurgabetasuna maximora irits daiteke, Politburoaren bileraz geroztik ekintza politiko erabakigarririk egon ez baita. Une honetan, ezkortasuna muturrekoa dirudi, baina katalizatzaile argirik gabe (besteak beste, maila handiko pizgarri fiskala), Txinarekiko iritzia berez modu iraunkorrean aldatzea ez da oso gertagarria. Hala ere, agintari ekonomikoak gero eta kezkatuago daudela dirudi, yuanaren kotizazioa jasateko ahaleginek erakusten duten bezala, eta horrek ateak irekitzen ditu datozen asteetan irismen handiagoko neurriak iragartzeko.

Azken batean, epe laburrerako merkatuaren norabidea zalantzazkoa da oraindik, baina urte osorako ditugun itxaropenak ez dira funtsean aldatzen. Ez dugu ahaztu behar ekonomia garatuen erresistentziak merkatuaren adostasunak 2023rako aurreikusi zuen atzerapeneko egoera atzeratzea dakarrela. Une honetan, urtearen amaieran atzeraldi ekonomiko globala gertatzeko aukera oso txikia dela dirudi, eta horrek akzioen prezioei eutsi beharko lieke. Horrela, lurreratze ekonomiko leun batean sinesten jarraitzen dugu, arrisku-aktiboekiko gogoa mantenduko lukeena eta zorraren errentagarritasunak pixkanaka normalizatzen lagunduko lukeena.