2024/06/17

Joan den asteburuko Europako hauteskundeetako emaitzak inkestekin bat zetozela zirudien: Europako Parlamentuak eskuinerantz jo zuen, batez ere eskuin nazionalistako alderdietara, euroeszeptikoetara eta populistetara. Bestalde, alderdi zentristak, Berdeek eta Ezkerrak, oro har, 2019an baino emaitza txarragoak lortu zituzten. Hala ere, Europako Batzordeko egungo presidentearen alderdiak bozkatuena izaten jarraitu zuenez, ez zirudien aldaketa politiko sakonik egongo zenik.

Hala ere, lurrikara nagusia Marine Le Penen Bilgune Nazionala alderdiaren aurrean bere talde politikoaren jardun eskasari erantzunez, Frantziako presidenteak Legebiltzarrerako hauteskundeak deitu zituenean izan zen, ekainaren 30etik uztailaren 7ra bitartean burutuko direnak. Hasierako inkestek Bilgune Nazionalaren gehiengo absolutuaren aukera iradokitzen dute, baita gehiengorik gabeko parlamentuarena ere.

Nahiz eta zantzuak egon Le Penen alderdiak moderatu egin dituela bere jarrera eztabaidagarrienetako batzuk, hala nola eurogunetik irteteko erreferenduma bultzatzea, zerga-arloan duen jarreraren inguruko kezkek bere horretan jarraitzen dute, batez ere kontuan hartuta Frantzia gehiegizko defizit-prozeduran sartzear dagoela. Bilgune Nazionala buru duen gobernu batek Europar Batasunaren esparru fiskal berria proba lezake, eta horrek berehalako isla izan zuen herrialdeko aktibo finantzarioen portaeran.

Horrela, zurrunbilo politikoak errenta aldakorreko merkatu europarrekin lotu ziren, 2022ko irailetik izandako asterik txarrena bizi izan baitzuten, eta % 4 inguru jaitsi ziren. Finantza-sektoreak izan zuen alderik txarrena, Frantziako eta periferiako zor-merkatuen narriaduragatik, edo Bilgune Nazionala alderdiko gobernu batek bankuei zerga bat eta, oro har, diziplina fiskal txikiagoa bultza zitzakeen beldurragatik.

Industriaren sektoreak eta kontsumo diskrezionalaren sektoreak ere ahultasun handia erakutsi zuten, kasu honetan Europako Batzordeak Txinako ibilgailu elektrikoei muga-zergak handitzeko hartutako erabakiagatik, eta horrek atea irekitzen die Asiako erraldoiaren merkataritza-errepresaliei.

Estatu Batuetan, panorama oso desberdina izan zen. Maiatzeko inflazioaren datu on batek berriro ere gorantz bultzatu zuen SP 500, asteko % 1,5eko igoera izan zuena, lau maximo historiko jarraian markatuta, joan den ostiraleko saioan bazterreko beherakadekin itxi arte.

Bien bitartean, konpainia teknologiko erraldoiek AEBetako burtsa-astea berriro gidatu zuten. Bai Nvidia-k eta bai Apple-k ehuneko 8 eta 9 arteko igoerak izan zituzten astean, eta bi horien artean burtsako kapitalizazioaren seiehun mila milioi dolar inguru gehitu zizkioten indizeari, Ibex 35aren kapitalizazio osoaren baliokidea.

Errenta finkoko merkatuei dagokienez, Estatu Batuetako eta Alemaniako zor publikoaren errentagarritasunak nabarmen lasaitu ziren joan den astean, Estatu Batuetan espero baino inflazio leunagoari eta Atlantikoaren bi aldeetako ahultasun ekonomikoaren zantzu batzuei erantzunez.

Hala ere, asteko deigarriena arrisku-prima periferikoek izandako gorakada handiak eta Frantziako eta Alemaniako zorraren errentagarritasun-diferentzialen gorakada handiak izan ziren. Frantziako arrisku-saria ia 30 puntu igo zen, 2017tik izandako maximoak. Espainian, arrisku-sariak oinarrizko 21 puntu egin zuen gora, % 0,93raino, eta Italian, berriz, oinarrizko 23 puntu, % 1,57raino.

Eta zer espero dezakegu aurrerantzean? 

Historiak erakusten digu ezegonkortasun politikoko gertakariak iraupen laburrekoak izaten direla herrialde garatuetan. Datozen asteetan inkestak argitaratzeak eta kazetaritzako informazioek hegazkortasunari eutsi diezaioketen arren, uste dugu Frantziako hauteskundeetako emaitzek ez dutela aldaketa sakonik ekarriko euroguneko gobernagarritasunean.

Bestalde, uste dugu dibertsifikazioaren ikuspegiak gure posizionamendua gidatzen jarraitu behar duela, eta munduko finantza-aktiboei buruzko ikuspegi eraikitzaileari eusten diogu; izan ere, espero dugun lurreratze ekonomiko leuneko egoeran, ondo eutsita mantendu beharko lirateke.